การเกาะตัวของวัสดุอุดคือการสะสมของวัสดุบนพื้นผิวถ่ายเทความร้อนของวัสดุอุดซึ่งเกี่ยวข้องกับกระบวนการอย่างใดอย่างหนึ่งหรือมากกว่าต่อไปนี้:1)การเกาะตัวของสารอินทรีย์อันเนื่องมาจากการเกิดไบโอฟิล์ม2)การสะสมของของแข็งแขวนลอยอันเนื่องมาจากการตกตะกอน3)การเกิดตะกรันของแร่ธาตุที่ละลายอยู่อันเนื่องมาจากการตกตะกอน

เราจะเน้นที่การเกิดตะกรันที่เกิดจากการรวมกันของการสะสมของของแข็งแขวนลอยกับตะกอนทางชีวภาพ(จะกล่าวถึงการเกิดตะกรันในบทความถัดไป)เนื่องจากฟิล์มเติมสมัยใหม่มีพื้นที่ผิวถ่ายเทความร้อนขนาดใหญ่ต่อหน่วยปริมาตรการเกิดตะกรันประเภทนี้จึงอาจทำให้เกิดปัญหาเช่นประสิทธิภาพความร้อนลดลงอย่างมากและน้ำหนักของบรรจุภัณฑ์เพิ่มขึ้นการเกิดขึ้นของตะกรันจะทำให้ประสิทธิภาพของระบบลดลงและการเกิดตะกรันอาจทำให้ระบบรองรับการเติมเกิดความล้มเหลวอย่างร้ายแรง

การเชื่อมโยงของไบโอฟิล์ม
มีการศึกษามากมายที่ดำเนินการเพื่อระบุกลไกของการเกิดตะกรันและได้ข้อสรุปว่าการก่อตัวของไบโอฟิล์มบนพื้นผิวถ่ายเทความร้อนของวัสดุอุดฟันเป็นสาเหตุของปัญหานี้ไบโอฟิล์มคือระบบนิเวศที่ซับซ้อนของแบคทีเรียที่สร้างสารโพลีเมอร์นอกเซลล์ซึ่งเป็นสารยึดเกาะที่ยึดระบบเข้าด้วยกันสารยึดเกาะนี้ยังรับผิดชอบต่อการสะสมของตะกอนและของแข็งแขวนลอยอื่นๆซึ่งก่อให้เกิดตะกรันการตรวจสอบได้กำหนดว่าการรวมกันของการสะสมของตะกอนบนพื้นผิวเมือกทางชีวภาพนี้เป็นพื้นฐานของการเกิดตะกรันที่เกี่ยวข้องกับของแข็งแขวนลอย

นักวิจัยด้านไบโอฟิล์มยังตระหนักดีว่าความเร็วของฟิล์มน้ำที่ต่ำทำให้ไบโอฟิล์มเติบโตและเกิดการสะสมของคราบสกปรก ในขณะที่ความเร็วของฟิล์มน้ำที่สูงจะยับยั้งการก่อตัวของไบโอฟิล์มและลดการเกาะติดของคราบสกปรก Brentwood ได้นำแนวคิดความเร็วของฟิล์มน้ำที่สูงมาใช้ในการพัฒนา การเติมสารป้องกันการเกาะติดต่ำการใช้เรขาคณิตการไหลแนวตั้งทำให้ความเร็วของน้ำเพิ่มขึ้นถึง 4 เท่าของความเร็วของฟิล์มน้ำมาตรฐานที่เติมลงไป การเพิ่มขึ้นของความเร็วของฟิล์มน้ำนี้ทำให้เกิดแรงเฉือนเพิ่มขึ้นระหว่างน้ำกับพื้นผิวของฟิล์ม ส่งผลให้การเติบโตของไบโอฟิล์มลดลงอย่างมีนัยสำคัญและลดการสะสมของตะกอนลงด้วย

แพ็คแบบความลึกเต็มเทียบกับแพ็คที่ติดตั้งในชั้นแยกกัน
ในการศึกษาวิจัยสาเหตุของการเกาะติดของวัสดุนักวิทยาศาสตร์ได้ดำเนินการศึกษาการเกาะติดของวัสดุในระยะยาวในสถานที่ตลอดจนการประเมินในห้องปฏิบัติการแบบควบคุมผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าวัสดุที่เกาะติดแบบความลึกเต็มชั้นไม่ได้ยับยั้งการเกาะติดของของแข็งแขวนลอยได้ยกเว้นชั้นวัสดุที่แยกจากกันอย่างไรก็ตามวัสดุที่เกาะติดแบบความลึกเต็มชั้นมีข้อเสียคือสามารถตรวจสอบได้โดยการถอดออกจากหอคอยเท่านั้น(สามารถตรวจสอบวัสดุที่เกาะติดขนาด300มม。 600 - 600 - 600。 ในสถานที่ได้)

การศึกษาในพื้นที่แห่งหนึ่งที่โรงไฟฟ้ากลางขนาดใหญ่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกากำลังทดสอบวัสดุอุดรอยเปื้อนต่ำที่มีจำหน่ายในเชิงพาณิชย์ทั้งหมดวัสดุอุดรอยเปื้อนต่ำของ布伦特伍德ซึ่งติดตั้งเป็นชั้นแยกกันนั้นล้วนตรงตามเกณฑ์การป้องกันการเกิดคราบสำหรับการเพิ่มน้ำหนักสุทธิของสารก่อคราบและถือว่าได้รับการอนุมัติให้ติดตั้งในโครงการหอคอยทั้งหมดของบริษัท