การออกแบบระบบระบายน้ำใต้ดินแต่ละระบบนั้นไม่เหมือนกันดังนั้นการพัฒนาแผนเฉพาะพื้นที่จึงมีความสำคัญอย่างไรก็ตามขั้นตอนแรกในกระบวนการนี้ควรจะเหมือนกันเสมอนั่นคือการประเมินดินซึ่งจะกำหนดคุณสมบัติของดินความลึกของโซนจำกัดและอัตราการซึมที่ใช้ได้

อัตราการซึมผ่าน
การประเมินดินจะทำการทดสอบการซึมผ่านที่ระดับอินเทอร์เฟซการซึมผ่านสำหรับระบบกักเก็บน้ำฝนใต้ดินระดับนี้จะเป็นอินเทอร์เฟซระหว่างหินและดินที่จุดกลับด้านของระบบ

การทดสอบที่พบมากที่สุดคือการทดสอบอินฟิลโตรมิเตอร์แบบวงแหวนคู่โดยจะฝังกระบอกสูบคู่ลงในดินดั้งเดิมและเติมน้ำลงในกระบอกสูบด้านในและด้านนอกเมื่อปล่อยให้น้ำซึมเข้าไปในดินดั้งเดิมผลของหยดน้ำในกระบอกสูบด้านในจะถูกวัดข้อมูลนี้จะถูกบันทึกร่วมกับระยะเวลาของการทดสอบโดยให้ค่าเป็นนิ้วต่อชั่วโมง

การออกแบบฐานรอง
การออกแบบฐานรากเป็นส่วนสำคัญของประสิทธิภาพในระยะยาวของระบบซึ่งรวมถึงไม่เพียงแต่ความสามารถในการซึมผ่านของระบบเท่านั้นแต่ยังรวมถึงเสถียรภาพของโครงสร้างด้วยดินที่รองรับโครงสร้างจะต้องมีความสามารถในการรับน้ำหนักของระบบวัสดุถมด้านหลังและน้ำหนักบรรทุกที่กระทำบนพื้นผิวเพียงพอนอกจากนี้ดินยังต้องรักษาความต้านทานต่อการทรุดตัวที่แตกต่างกันอย่างเหมาะสมดังนั้นจำเป็นต้องใช้ผลการประเมินดินเพื่อพิจารณาว่าดินสามารถรองรับน้ำหนักได้เพียงพอหรือไม่หรือจำเป็นต้องมีมาตรการบรรเทาเพิ่มเติมเช่น การอัดดินหรือไม่

ความสามารถในการบำบัด
ความสามารถในการบำบัดที่ต้องการของระบบจะขึ้นอยู่กับกฎระเบียบในท้องถิ่นซึ่งอาจแตกต่างกันได้ตั้งแต่ปริมาณน้ำฝน1นิ้วแรกในพื้นที่ระบายน้ำไปจนถึงการประเมินที่ละเอียดกว่าเมื่อกำหนดปริมาตรแล้ววิศวกรจะต้องแน่ใจว่าได้จัดเตรียมพื้นที่ติดตั้งที่เพียงพอสำหรับทั้งความจุและอัตราการรับน้ำหนัก

ปริมาตรที่ต้องซึมอัตราการซึมและระยะเวลาซึมที่อนุญาต(24 - 48ชั่วโมง)จะกำหนดขนาดพื้นที่ในการติดตั้ง

ผ้าแยกชิ้น
ข้อกังวลทั่วไปเกี่ยวกับการออกแบบแอ่งน้ำซึมใต้ดินคือการกำหนดผ้าแยกที่จะใช้ที่ส่วนต่อระหว่างหินกับดินและส่วนต่อระหว่างหินกับผลิตภัณฑ์ทั้งสองพื้นที่ต้องการการแยกแต่ด้วยเหตุผลที่แตกต่างกันส่วนต่อระหว่างหินกับดินใช้ผ้าเพื่อป้องกันไม่ให้ดินและหินเคลื่อนตัวเมื่อดินอิ่มตัวและส่วนต่อระหว่างหินกับผลิตภัณฑ์ต้องใช้ผ้าเพื่อป้องกันไม่ให้วัสดุถมกลับเข้าไปในผลิตภัณฑ์ผ่านช่องว่างในแผงด้านข้างและแผ่น

วิศวกรสามารถเลือกใช้ผ้าใยสังเคราะห์แบบทอหรือแบบไม่ทอได้ตามความต้องการและมาตรฐานการใช้งานผ้าใยสังเคราะห์แบบไม่ทอเป็นวิธีหลักแต่ในบางพื้นที่อาจมีการอุดตันบริเวณช่องว่างเล็กๆระหว่างเส้นใยด้วยตะกอนหากเป็นกังวลวิศวกรสามารถระบุทางเลือกแบบทอที่ไม่อนุญาตให้อนุภาคต่างๆเข้าไปจับในผ้าได้

การเตรียมการและการบำรุงรักษา
ประสิทธิภาพในระยะยาวของระบบน้ำฝนใต้ดินขึ้นอยู่กับการป้องกันไม่ให้ตะกอนเข้าสู่ระบบการติดตั้งระบบบำบัดเบื้องต้นจะทำให้ตะกอนไม่มีโอกาสไปอุดตันเนื้อเยื่อเติมเต็มชั้นปรับระดับหรืออุดตันรูพรุนขนาดเล็กของดิน

การรวมอุปกรณ์บำบัดล่วงหน้าจะจำกัดความถี่ในการดูแลรักษาระบบด้วยแต่จะไม่ขจัดความต้องการดังกล่าวจำเป็นต้องบำรุงรักษาระบบอย่างเหมาะสมเพื่อขจัดตะกอนที่สะสมและให้แน่ใจว่าระบบทำงานตามที่ออกแบบไว้หากไม่บำรุงรักษาให้เสร็จสิ้นระบบอาจเสี่ยงต่อการลดความจุในการจัดเก็บและอัตราการซึมของน้ำเคล็ดลับในการทำให้การบำรุงรักษาง่ายขึ้นคือการจัดเตรียมพื้นที่สำหรับดักจับและกำจัดตะกอนเป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบระบบซึ่งจะทำให้ไม่จำเป็นต้องติดตามระบบทั้งหมด